Geschiedenis Brazilië
Archeologische vondsten hebben uitgewezen dat al minstens 8000 jaar geleden mensen in Brazilië hebben gewoond. In dit artikel lees je meer over de lange geschiedenis van Brazilië.
In 1500 komen de Portugezen voor het eerst in Brazilië en zij treffen in het land dan vele verschillende inheemse stammen aan. Destijds moet het aantal indianen in het land enkele miljoenen hebben bedragen, de schattingen variëren van 2 tot 6 miljoen. Inmiddels zijn daar nog maar zo’n 200.000 van over. Volgens het Verdrag van Tordesillas van 1994 behoort Brazilië tot het Portugese deel van de wereld. Bij ontdekking van het gebied in 1500 claimen zij het nieuw ontdekte gebied dan ook direct. De eerste decennia hierna toont Portugal echter weinig interesse in Brazilië, omdat ze geen kostbare metalen ontdekken, die elders in de koloniën wel gevonden worden. Pas vanaf 1530 verandert dit en besluiten de Portugezen het Braziliaanse land onder te verdelen in 15 verschillende kapiteinschappen, die elk onder leiding komen te staan van een Portugese edelman. Slechts enkele kapiteinschappen, met name die van São vicente en Pernambuco leiden tot succes (in de suikerindustrie), maar voor het overige blijkt na enige tijd dat het systeem faalt. Hierop besluit men het gezag over Brazilië in Salvador de Bahia te centraliseren en aan het hoofd komt een gouverneur-generaal te staan.
Koloniale periode
Vanaf dat moment trekken steeds meer kolonisten naar Brazilië en met hen stijgt het aantal slaven dat naar Brazilië wordt gehaald snel. Zij moeten het zware werk op de plantages verrichten, werk waarvoor de Indianen niet geschikt blijken te zijn. In de 17de eeuw krijgt Portugal te maken met aanvallen van de Fransen, die zich korte tijd in Rio vestigen, en van de Hollanders, die 25 jaar lang de regio Nordeste in handen hebben. Gedurende de 17de eeuw worden door verschillende groepen expedities landinwaarts gemaakt en beetje bij beetje wordt ook het binnenland van Brazilië ontdekt en gekoloniseerd, zodat langzaam een verenigd land ontstaat. Binnen de landsgrenzen wordt Portugees gesproken, terwijl de rest van Zuid-Amerika Spaanstalig is. Dit, in combinatie met de blijvende interesse die Portugal in Brazilië blijft tonen, zorgt ervoor dat het land bij elkaar blijft en een duidelijke eigen identiteit vormt. Tijdens de koloniale periode ontwikkelen zich vier grote steden in Brazilië, Rio, Salvador, Ouro Preto en Recife. De economie draait tot de 18de eeuw voornamelijk om koffie, suiker en katoen, maar wanneer in 1695 goud wordt ontdekt in Minas Gerais, komt daar het zwaartepunt te liggen, totdat de mijnen uitgeput raken en de plantages weer de belangrijkste industrie vormen.
Onafhankelijkheid van Brazilië
Aan het begin van de 19de eeuw zorgt Napoleon voor veranderingen in de verhoudingen in Europa. Hij verjaagt het Portugese koningshuis uit Portugal en de Portugese prins Dom Joao vlucht naar Rio de Janeiro. Eenmaal daar neemt hij direct de leiding over het land en voert allerlei hervormingen door. In 1821 keert inmiddels koning Dom Joao terug naar Portugal en hij laat de macht over aan zijn zoon Pedro I, die in 1822 de Braziliaanse onafhankelijkheid uitroept en zichzelf tot eerste keizer benoemt. Portugal erkent de onafhankelijkheid van Brazilië drie jaar later. Onder Pedro I wordt weliswaar een vrij liberale en moderne grondwet opgesteld, de keizer zelf is niet populair en ontevredenheid over zijn optreden leidt uiteindelijk tot troonafstand in 1831. Zijn 5-jarige zoon Pedro II wordt op dat moment de nieuwe keizer. De periode die volgt is zeer onrustig met verschillende regenten die niet in staat zijn de gewelddadigheden in het land te beëindigen. De hoop wordt gevestigd op Pedro II, die op 14-jarige leeftijd oud genoeg wordt bevonden om de troon officieel te bestijgen. Pedro II blijkt een zeer goed keizer, die het land voorspoed brengt en het land naar tevredenheid van het volk regeert. Grote veranderingen vinden plaats aan het eind van de 19de eeuw, wanneer het land inmiddels 14 miljoen inwoners telt. In 1888 wordt onder steeds grotere druk de slavernij afgeschaft en een jaar later wordt Dom Pedro II gedwongen afstand te doen van de troon en dit betekent het einde van de Braziliaanse monarchie.
Nieuw Brazilië
De decennia die volgen worden gekenmerkt door de vorming van een nieuw Brazilië, een jonge republiek met een nieuwe grondwet en een scheiding tussen staat en kerk. In 1894 krijgt Brazilië haar eerste burgerpresident. Intussen floreert de koffie industrie en groeit het aantal inwoners van Brazilië voortdurend door de komst van grote aantallen immigranten. Deze vestigen zich veelal in de steden, die aan het begin van de 20ste eeuw almaar groter worden. Ontevredenheid over hoe het land geleid wordt zorgen in de jaren ’20 voor onrust en uiteindelijk vindt in 1930 een militaire coup plaats, waarna Vargas de nieuwe president wordt. Hij blijft twee termijnen aan de macht en omdat volgens de grondwet dan een nieuwe president moet worden aangesteld, pleegt hij een staatsgreep, waardoor hij langer als president aan kan blijven. In 1945 treedt hij onder internationale druk af, om vervolgens in 1951 de verkiezingen te winnen en opnieuw president van het land te worden, dat nu de zogeheten tweede democratische periode ingaat. Intussen gaat het Brazilië economisch niet meer voor de wind, want de crisis van 1930 heeft ook dit land getroffen. Vargas pleegt in 1954 zelfmoord, nadat hij gedwongen wordt ontslag te nemen wegens wijdverbreide corruptie in zijn kamp. Zijn opvolger, Juscelino Kubitschek de Oliveira, is verantwoordelijk voor de stichting van Brasília.
Recente geschiedenis
De periode van 1954 tot 1964 wordt gekenmerkt door een machtsstrijd tussen de regering en het leger en dit leidt uiteindelijk weer tot een coup in 1964. Het leger leidt de daaropvolgende 20 jaar het land, totdat zij in 1985 besluit dat het tijd is dat Brazilië weer een democratie wordt met een nieuwe grondwet en een nieuwe president. De verkiezingen luiden de derde democratische periode in, de periode waarin het land zich nu nog steeds bevindt. Brazilië kent veel armoede en ondanks dat het land economisch het laatste decennium enorm gegroeid is, heerst er hevige ontevredenheid onder een groot deel van de bevolking. Veel geld is uitgegeven aan de organisatie van het WK in 2014 en de Olympische Spelen in 2016, terwijl miljoenen mensen in het land in grote armoede leven. Dit heeft recentelijk geleid tot massale protesten in de grote steden van het land.